To Be PRO- 2bpro.pl- zostań profesjonalistą. Indywidualny trening piłkarski

1 tydzień temu

W ostatnim czasie wszyscy mówią o tym, że jako kraj "leżymy" piłkarsko... Czy, aby na pewno? 🧐❗🫣 Czy leżymy pod względem technicznym? Czy może motorycznie? A może przyczyna leży zupełnie, gdzie indziej? ❌❌❌

Popatrzmy na to od strony analitycznej. Trzy dekady temu, nie mogliśmy się pochwalić taką ilością graczy sprzedawanych zagranicę i odgrywających role takie, jak Szczęsny czy Lewandowski w Barcelonie pomimo swego wieku, Cash w Aston Villi, Zalewski przed urazem w Interze (wejście miał całkiem niezłe - musicie to przyznać), Zieliński w Interze, a wcześniej jako postać kluczowa w Napoli, Moder w Feyenoordzie Rotterdam... Nawet Kiwior, który rywalizuje z topowymi graczami miał momenty świetnej gry w Arsenalu - drużynie walczącej o trofea w najlepszej lidze swiata. W tak wielu miejscach mamy piłkarzy na wiodących, a mimo tego jako kadra nie funkcjonujemy?❗❌⚽

Dlaczego w kraju o tak dużej liczbie obywateli mamy problem z tworzeniem "jakościowych" piłkarzy? Naszym zdaniem problem leży, zupełnie gdzie indziej.

W ostatnim czasie jeden z naszych podopiecznych, chłopiec z rocznika 2008 zrezygnował zupełnie z uprawiania piłki nożnej. Powód? Niechęć do piłki. Był to zawodnik, który posiadał niesamowite walory motoryczne, bardzo szybko się rozwijał, a jego potencjał techniczny sprawił, że skauci wielu klubów mieli problem z określeniem dla niego nominalnej pozycji oraz nogi wiodącej. Chłopak w wieku 14 lat odszedł do klubu poziomu centralnego, ale z uwagi na swój charakter wrócił do lokalnego środowiska (mimo tego, że był kluczowym graczem swojej kategorii, klub chciał włączyć go go rozgrywek U17 i podpisać z nim zawodowy kontrakt - był zawodnikiem o charakterze introwertyka).

Co stało się dalej? Wrócił do klubu macierzystego i żeby go spożytkować we właściwy sposób grał ... W U19 i zaliczył kilka występów w seniorach. Wydawałoby się, że wraca na właściwe tory. Zdobywał gole, asystował, prezentował poziom pozwalający myśleć, że z tego chłopaka jeszcze będzie pociecha. Do klubu przyjeżdżali przedstawiciele Korony Kielce, Górnika Zabrze, zapytania wysyłała Cracovia, Wisła Kraków czy nawet Sandecja. Niestety mimo tego... Rezygnacja ❌❌❌

Wiecie dlaczego? W domu często słyszał, że "nie zagrał na miarę swoich możliwości", że aby być najlepszych "musi strzelić bramkę". Pewność siebie tego chłopaka i wizja przyszłości stopniowo znikały.

Drugi jaskrawy przykład to chłopak, którego rodzice wbrew woli trenerów (między innymi naszej) zabrali do akademii szczebla centralnego jeszcze w szkole podstawowej - mimo tego, że w klubie macierzystym miał dobre środowisko do rozwoju. Grupę zapewniającą rywalizację, trenera z licencją UEFA A i bogatym doświadczeniem, dobre warunki infrastrukturalne. Niestety z uwagi na brak dojrzałości psychicznej na tamten moment, wrócił do swojego miasta będąc zmęczony piłką nożną. Wznowił treningi w jednym z lokalnych klubów, który posiadał zespół w CLJ U15. Niestety - nie wyglądał już tak dobrze, jak przed odejściem przez co nie złapał wielu minut na tym szczeblu. Dodatkowo, był to zawodnik, który całkiem nieźle się uczył. Jak myślicie, jakie były jego dalsze losy? Powinien pójść w naukę prawda? Nic bardziej mylnego. Wrócił do środowiska z którego się wywodził. Trafił na mądrych ludzi, a rodzice zrozumieli, że warto ich słuchać. W wieku niecałych 16 lat zaczął trenować z seniorami, a kilka tygodni po debiucie, wrócił ten sam dawno zawodnik - "pozytywnie bezczelny" chłopak, który z piłką robił cuda. W efekcie po roku zapracował na transfer do Cracovii... Dziś jest po rundzie pracy z zespołem Ekstraklasy do której został zgłoszony i zaliczył już nawet wyjazd do Turcji na obóz z drużyną trenera Dawida Kroczka, który mocno go rozwija.

Co zatem ma wpływ na tak różny przebieg "przygody z piłką"? Jakie są zmienne? 🧐💪⚽

Po latach obserwacji zawodników i analiz - uważamy, że znamy przyczynę. Wpływ środowiska - szkoła, koledzy, rodzina na poziom pewności siebie. Zdecydowanie był on zaburzony w przypadku tego pierwszego chłopca. Mimo powołań na Akademię Młodych Orłów, szybkich debiutów w starszych kategoriach - kompletny brak chęci do kontynuowania rozwoju, niechęć do piłki. Cóż więcej mówić - w tym przypadku nie zagrała głowa.

Niestety takich przykładów jest coraz więcej. Wpływ środowiska - zaczynając od trenerów, kończąc na rodzicach i kolegach jest niebagatelny. Jako społeczeństwo nie mamy w zwyczaju budować pewności siebie tych dzieciaków. Często spotykamy się z opiniami rodziców, że zawodnicy wolą przyjść na trening do nas, niż do klubu bo tam "trener widzi tylko negatywy, ciągle krzyczy, nie daje konstruktywnych komunikatów". Prosty przykład... Kacper Kozłowski - kiedy tylko uważał, że jest dobry i mówił to otwarcie - wszyscy sprowadzali go na ziemię. W Polsce pewność siebie bardzo często odbierana jest jako arogancja i pewnego rodzaju "wywyższanie się". Chociaż przykład Kacpra jest bardzo "jaskrawy" i może przez złe wybory nie zrobił kariery na miarę swoich umiejętności to nadal uważamy, że pewność siebie nie jest zła. Spójrzcie kto z naszych robi karierę zagranicą? Lewandowski? Czy on nie jest pewny siebie. Oczywiście, że jest - ma świadomość, że jest najlepszy i jasno i klarownie o tym mówi. Zieliński? Czy po jego zagraniach nie widać, że jest pewny siebie? Oczywiście ❗❗❗

Łącząc temat kadry, której mental przez ostatnie lata mocno podupadł z tematem szkolenia można wysnuć naprawdę daleko idące wnioski. NIE BUDUJEMY MENTALNOSCI ZAWODNIKÓW. Jako Trenerzy, ale i całe społeczeństwo uderzmy się w pierś. Przestańmy myśleć, że jesteśmy "zaściankiem piłkarskim" i wmawiać to chłopcom, którzy mają marzenia. Kolejny argument. Słynny już mecz z Mołdawią. Pierwsza połowa wyglądała, jakbyśmy grali w innej lidze. Zdawało się, że zmiażdżymy rywala. Graliśmy świetną dla oka piłkę - taka jakbyście wy, jako kibice chcieli z rywalami z niższej półki. Ostatecznie po jednym złym zagraniu lidera zespołu, nasz mental spadł. Rywal zdobył bramkę, z każdym zagraniem czuł się coraz pewniej - i co? Przegraliśmy! Przegraliśmy to spotkanie w głowach...

Jakość sportowa i walory motoryczne nie będą eksponowane, jeśli nasz zawodnik nie będzie pewny siebie, czasem wręcz bezczelny. Obserwujemy reakcje trenerów podczas różnych wydarzeń boiskowych - przyznać trzeba - na wsparcie z bocznej linii często nie ma co liczyć.

Na koniec zostawimy Was z zagraniem jednego z chłopców z rocznika 2013, który może nie jest na ten moment "wiodącym" zawodnikiem, ale budujemy w nim pewność siebie spotkanie po spotkaniu, trening po treningu, a on po prostu kocha grać w piłkę. Zobaczcie na jakie zagranie się zdecydował .Czy czasem nie jest tak, że pewne deficyty można ukryć, jeśli znam swoją wartość? Jeśli wiem, które aspekty są u mnie słabsze i nad nimi pracuje? Jeśli nikt nie umniejsza moim umiejętnościom tylko eksponuje walory?

Przemyślcie to Trenerzy oraz Rodzice i niech nam ktoś powie, że nie mamy racji?❗🫣🔜

Ps. I nie opowiadajcie nam, że Trener Probierz jest słaby, że Sousa nie nadawał się do tej kadry... Tu nie w selekcjonerze leży problem... Wychowujemy ludzi zachwianych emocjonalnie o pewności siebie niczym nie przypominającej tej z zachodu!

Łączy nas trening Łączy nas piłka ... Zobacz więcejZobacz mniej

Play