Ostatnie dwie dekady w piłce nożnej młodzieżowej to ciągła debata na
temat różnicowania środków treningowych pomiędzy zwolennikami formy
ścisłej, a także trenerami nowej generacji propagującej metodologię
zbliżoną do periodyzacji taktycznej.
Najważniejsza jest technika czy umiejętność jej wykorzystania?
Kluczem w piłce nożnej XXI wieku jest zbieranie informacji w trakcie gry i podejmowanie szybkich, trafnych decyzji. Następnie proces decyzyjny zawodnika wiąże się z jej wykonaniem, czyli wykorzystaniem bazy technicznej gracza. To właśnie ten element sprawia, że musimy się zastanowić czy ważniejsze jest posiadanie wysokiego stopnia panowania nad piłką w każdym aspekcie techniki specjalnej czy też wystarczy szybciej i sprawniej analizować grę i podejmować lepsze decyzje nawet przy delikatnym deficycie technicznym?
Ostatnie miesiące udowodniły nam, że młodzi gracze o przeciętnych umiejętnościach mogą lepiej i efektywniej wykorzystywać każdy kontakt z piłką w momencie, kiedy optymalnie przedstawimy im wiedzę taktyczną, damy kluczowe wskazówki i pokażemy (najlepiej na bazie analizy wideo) prawidłowe zachowania. W rezultacie tego mamy do czynienia z „efektem kuli śniegowej” – im więcej dobrych decyzji, tym więcej kontaktów z piłką – im więcej kontaktów z piłką pod presją tym lepsza technika.
W świetle zebranego przez nas doświadczenia kluczem powinien być schemat:
Środek w formie ścisłej w formie adaptacji do treningu z piłką –> środek treningowy w formie ścisłej z presją czasu –> środek w formie rywalizacji przeciwnikiem –> gra zadaniowa zbliżona do warunków właściwych z naciskiem na szkolony element (dodatkowe punkty za realizację zadania)
Forma ścisła jest zatem punktem wyjścia, filarem do dalszej pracy, jednak należy pamiętać, że im bardziej zaawansowana jest technicznie grupa z którą pracujemy, tym szybciej należy przejść do form zbliżonych do gry właściwej.
Izolowana forma ćwiczenia sprawia, że zawodnik nauczany jest techniki specjalnej w komfortowych warunkach, które w grze praktycznie nie występują (brak rywala, mnóstwo czasu, brak decyzyjności). Forma gry natomiast, wymusza na zawodniku konieczność podejmowania szybszej decyzji oraz precyzyjnego wykonania zadania technicznego pod presją.
Warto jednak pamiętać, że wszystko zależy od potrzeb zawodnika. Jeśli gracz nie jest kompletnie w stanie podjąć decyzji i egzekwować jej w grze, należy doprowadzić do izolowania jego warunków i prześledzenia błędów w toku wykonania zadania technicznego. Dopiero po osiągnięciu odpowiedniego poziomu bazy zdolności można wrócić należy do formy gier.
Doskonałe panowanie nad piłką nie jest gwarantem osiągnięcia poziomu międzynarodowego w piłce nożnej. Jest zaledwie biletem w kierunku dorosłej piłki na zawodowym szczeblu. Kluczem jednak jest osiągnięcie takiego poziomu wiedzy, inteligencji boiskowej (czyt. popularnego rozumienia gry), aby posiadane walory techniczne efektywnie wykorzystać.
A teraz pytania do Was Trenerzy? Czy wy stosujecie formę ścisłą? Jeśli tak to w jakim stopniu? Czy kończycie ją rywalizacją? Jak mocny stosujecie „coaching”?
Niezależnie od tego czy jesteście zwolennikami formy ścisłej czy periodyzacji taktycznej i innych tego typu rozwiązań to od Was zależy czy wychowacie piłkarza inteligentnego czy tylko zawodnika odpowiednio panującego nad piłką.
